Diyarbakır Escort – Escort Diyarbakır– Diyarbakır Bayan Escort

Yıl 1985… Diyarbakır’ın Sur ilçesinde, eski taş evlerden birinde yaşayan 22 yaşındaki Azad, dedesinden kalan bir sandığın içinden eski mektuplar buldu. Sararmış kâğıtların üzerindeki solgun yazılar, Diyarbakır’ın her ilçesinden bahsediyordu. Mektupların sahibi, dedesi Hüseyin’di ve her biri farklı bir ilçeye yazılmıştı. Azad, dedesinin kimlere yazdığını merak etti ve mektupların izini sürmeye karar verdi. Sandığın dibinde bir harita buldu; üzerinde ilçeler işaretlenmişti. İlk durak Bağlar oldu. Orada yaşayan yaşlı bir kadın, Hüseyin’in yıllar önce kendisine yardım ettiğini anlattı. Meğer dedesi, o zamanlar yoksullara yardım eden biriydi. Sonra Kayapınar’a gitti. Orada, mektuplardan birinin adresi bir öğretmene aitti. Azad, yaşlı bir adamla tanıştı ve onun, dedesinin en yakın arkadaşı olduğunu öğrendi. Adam gözyaşlarıyla, “Baban gibi bir adamdı. O, Diyarbakır’ın her köşesine umut taşıyan biriydi,” dedi. Azad, Yenişehir’e geçti. Oradaki mektup, eski bir terziye yazılmıştı. Terzi, dedesinin bir zamanlar ona dikiş makinesi alarak hayatını değiştirdiğini söyledi. Yolculuğu boyunca her ilçede yeni hikâyeler keşfetti. Bismil’de bir tarlada çalışarak ailesini geçindiren genç bir kadın, dedesinin babasına borç vermesi sayesinde ailesinin ayakta kaldığını anlattı. Ergani’de, dedesinin bir yetimhaneye yardım ettiğini öğrendi. Dicle’de yaşlı bir balıkçıyla tanıştı, dedesinin ona bir kayık hediye ettiğini ve bunun sayesinde yıllarca ailesini doyurduğunu söyledi. Silvan’da bir yaşlı adam, Hüseyin’in bir zamanlar köyde aç kalan insanlara tahıl gönderdiğini anlattı. Azad, dedesinin hikâyesinin sadece ailesinin değil, Diyarbakır’ın her köşesinin bir parçası olduğunu fark etti. Kulp, Lice, Hani, Çınar, Kocaköy, Hazro, Eğil, Çermik ve Çüngüş ilçelerinde de mektupların sahiplerini aradı. Her biri, dedesinin yaptığı iyilikleri minnetle hatırlıyordu. Son olarak, Sur’a, kendi evine döndü. Dedesinin aslında bir zamanlar Diyarbakır’ın her ilçesine umut taşıyan bir adam olduğunu, ama bunu sessizce yaptığını anladı. Sandıktan çıkan mektupların her biri, iyiliğin ve sevginin izlerini taşıyordu. O günden sonra Azad, dedesinin mirasını yaşatmaya karar verdi. Onun gibi insanlara yardım etmek için Diyarbakır’ı dolaşmaya başladı. Ve dedesinin mektupları sayesinde, Diyarbakır’ın her ilçesi onun için bir anlam kazandı.